ჩამბო

ჩამბო ჩემი მეგობრის საუკეთესო მეგობარი იყო.

როცა მას იხსენებს, ჩემს მეგობარს ხმა ეხლიჩება და მისი გული ძალიან დიდი სიხშირით იწყებს ცემას.

–"ის ძალიან კარგია, წყნარია და ხუმარა და ერთგული. პატარა ბავშვებთან ტოვებენ მარტო. პატარებს რომ ხედავს გიჟდება, მისდევს და ლოკავს. წყალი უყვარს ძაან.ზამთარში შეუძლია მდინარეში იცურაოს.მერე ფეხები ეყინება,

• მარა როგორც კი წამოდგება ისევ გარბის."

• სახლიდან რომ მიდიოდა ზურა, ჩამბოს სახლში კეტავდნენ.თავის ეზო–კარს
  500 მეტრით რომ
  მიუახლოვდებოდა , ჭიშკართან დახვდებოდა, ოჯახის წევრები კი იგებდნენ, ზურა სახლში ბრუნდებოდა.
  როცა ქალაქში იყო,ჩამბო მის ოთახში ადიოდა ყოველ დილით,ლოგინს ყნოსავდა.
  –"მანქანა რო დაეჯახა,მითხრეს სუსტადააო და მალე მომკვდარა.მე სექტემბერში ჩავედი და ეგ გაზაფხულზე
  მოხდა.ამდენი ხანი ვიცოდი რო კარგად იყო. ხოდა ჭიშკართან რო არ დამხვდა,

  • მივხვდი.
  • მერე ისე ვიკითხე

  • სადაა მეთქი.
  მახსოვს მამაჩემმა მითხრა. ვერ გეუბნებოდიო.
  • ჩვენც ძან განვიცადეთო.
    • • ყანაში ან სადმე თუ მიდიოდა,

    • მარტო ეგ დაყვებოდა.

    • • სიმინდს წამოაქცევდა და ხრავდა.
  • • • • ისევ რო გავჩითო,

      • • ავიყვან
    • მარტო ამ მოგონებების გამოც

  "

მე და ზურა იმაზეც შევთანხმდით, რომ ხშირად ცხოველებს მეტად უყვარდები, ვიდრე ადამიანებს და ბევრ ადამიანს ჯობია ცხოველი. რაოდენ ცუდი ფაქტიც არ უნდა იყოს ეს და მითუმეტეს ცუდი ასაღიარებელი.

ჩამბოზე მე ჯერ კიდევ ბევრი რამ არ ვიცი. კიდევ მინდოდა რაიმე მოეყოლა, მაგრამ შევატყვე უჭირდა ამ თემაზე საუბარი და გავჩუმდი.

მერე ვფიქრობდი რა მაგარია ასეთი მეგობარი. უყურებ თვალებში.ესაუბრები და ზუსტად იცი რომ გისმენს, ზუსტად იცი რომ შენზე გიჟდება და ერთი სული აქვს როდის გადაუსვამ თავზე ხელს, ყურებქვეშ შეუუცურებ და გაიტრუნება.

ზუსტად იცი რაც არ უნდა მოხდეს, არასდროს გატკენს გულს,არასდროს გიღალატებს. სულ მოგისმენს და თვალებით გელაპარაკება.

მერე მე ჩემი ბაბუს პატარა ძაღლი გამახსენდა. ჩაპა ერქვა. ბაბუ ამბობდა, ეს რომ მისმენს და

ესმის ჩემი, ნეტა თქვენ მიგონებდეთ მასეო და გჯეროდეთო.

მეც ვიჯექი ჰამაკში ხოლმე და ჩაპას ჩემს ისტორიებზე და საიდუმლოებზე ვუყვებოდი. იჯდა წინა ორფეხზე და მისმენდა.ერთი სული მქონდა ჩავსულიყავი და მთელი წლის ნაგროვები ამბები მომეყოლა. ბაბუს გარდაცვალების მერე, ჩაპა მის ლოგინს არ მოშორებია.ბოლოს გადაწყვიტა სახლიდან წასულიყო. მინდა მქონდეს დიდი ხისსუნიანისახლი და მყავდეს ასეთი საუკეთესო მეგობარი.

p.s ერდელტერიერი ესეც ჩვენი ჭკკვიანი ჩამბო