Thursday, October 22, 2009

ჩემი ბედნიერება_შენი თავისუფლებაა



შენ არ იცი რა არის ბედნიერებაო მითხრა.
ვიცი_მეთქი
და არაო, ეგ არ არის ბედნიერებაო, შენ უბრალოდ უბედური არ ხარო.
რა საშინელი სიტყვაა უბედური.
შემცივდა.

ხოდა ეს არც ის მდგომარეობაა როცა "უბედური არ ხარ".
სწორედაც რომ ეს მაკმაყოფილებს და სწორედაც რომ ამით ვარ ბედნიერი.


ამით ვარ კარგად.
ჩემი ბედნიერება ჩემების კარგად ყოფნაა.
სხვანაიარად არ შემიძლია.
როცა ცუდად არიან, მე არც მეშინია და არც გული მტკივა.
მუცელი მეწვის ხოლმე.მუცელიიი.
ბედნიერი ვარ, რომ მაქვს თბილი საბანი.
კიდევ ის, რომ მაქვს სახლი,სადაც ღამე მძინავს.
სადაც ყოველ საღამოს ვსვამ ტკბილ ცხელ ჩაის.
რომ მაცვია ჩემი საყვარელი ფეხსაცმელი,
მიჭირავს ის ჩანთა რომელიც ყველაზე მეტად მომწონდა მაღაზიაში.
მაქვს სამსახური და ფანჯარა სამუშაო ოთახში, სივრცის საყურებლად და იმისთვის რომ ვისუნთქო.
რომ მაქვს ხელებში ძალა, ეხლა ეს პოსტი ვწერო.
წვიმის ხმის გაგონება ხომ შემიძლია ჩემი ფანჯრებს რომ უტყაპუნებს ხოლმე.
და მხოლოდ მზეს რომ არ ვხედავ.
სწორედაც რომ ბედნიერი ვარ.
რადგან არც ისე დიდი ხნის წინ მას რომ ეს ყველაფერი შესძლებოდა, ოღონდ შესძლებოდა და მთელ ამ ბედნიერებას ვთმობდი.
სულ ვუთმობდი.
უფალს ვთხოვდი წინა წამით მე, ვიდრე ის და მთელი ეს ყველაფერი მას.
ისე ვუთმობდი ვერც კი ვაცნობიერებდი, რომ ეს სურვილი თუ შესრულდებოდა, ყველაფერი ისევ მისთვის გაცილებით მტკივნეული და ცუდად იქნებოდა.

ის ალბათ ახლა იქ ბედნიერია.
თუნდაც იმით რომ მე აქ ასე ვფიქრობ.


სქოლიოზიანი ემბრიონი -ს პოსტი გამახსენდა ეხლა უცებ.



იმან_
ჩემი ბედნიერება-თავისუფლებააო.
შენ თავისუფალი ხარ, უბრალოდ უნდა იგრძნო ეს მეთქი.
და არაო შენ არ იცი რა არის თავისუფლებაო.
ვიცი მეთქი.
და არაო, მოძებნეო.
შენ ახლა უბრალოდ ბორკილდადებული არ ხარო.



ჰოოო, ცოტა დამაფიქრა.
ვეძებ თავისუფლებას და ძებნას ჩემი სურვილებიდან ვიწყებ.



Tuesday, October 13, 2009

არათითი






მიყვარს და არ ვიცი რატომ.

ჩვეულებრივი ამბავია მიზეზებს არ ვეძებ ხოლმე სიყვარულისთვის.

იდეა ერთი საუბრიდან წამოვიდა, მერე კითხვები გაჩნდა.

პირველი რაც არათითზე თავში მომივიდა ეს არის:

ბოლია, ბოლია,
ხბო წითელია,
ამან დაკლა ,(მიკეცავდნენ ნეკა თითს)
ამან გაატყავა (არათითს),
ამან დაჭრა (შუათითს),
ამან კიდევ შესანსლა (ცერს),
ვცემოთ, ვცემოთ ბერიკაცსა!
და სიცილით ვკვდებოდი.

კაცებში ამ უსახელო თითის სიგრძე სისხლში ტეს­ტოს­ტე­რო­ნის დო­ნეზე ყოფილა დამოკიდებული , რი­სი შე­დე­გიც ყოფილა მა­თი წარ­მა­ტე­ბა კა­რი­ე­რა­სა და სპორ­ტში.
"მა­მა­კა­ცე­ბი, რომ­ლებ­საც არა­თი­თი საჩ­ვე­ნე­ბელ­ზე უფ­რო გრძე­ლი აქვთ, სხვებ­ზე ხში­რად არ­ღვე­ვენ საგ­ზაო მოძ­რა­ო­ბის წე­სებს - და­დი­ან გა­და­მე­ტე­ბუ­ლი სიჩ­ქა­რით, რის­კა­ვენ გას­წრე­ბი­სას და პარ­კი­რე­ბას სა­ხი­ფა­თო ად­გი­ლებ­ში ახ­დე­ნენ. "-ასე­თი შე­დე­გე­ბი მი­ი­ღეს გერ­მა­ნელ­მა მეც­ნიერ-მკვლე­ვრებ­მა.
ამბობენ არათითი გულს უკავშირდებაო, საქორწინო ბეჭდის მასზე გაკეთების ერთ-ერთ მიზეზად ესეც შეიძლება ჩაითვალოს.


"ცერა თითი - ლოგიკისა და ნებისყოფის ძალის (ენერგიის) გამომხატველია, საჩვენებელი თითი - ბედისწერის, შუა თითი - მოძღვრობის, უსახელო თითი - საერთო საკოცობრიო სიყვარულის, ნეკა თითი - ფიზიკური სიყვარულის, გამრავლების განასახიერება და ა.შ."

ინგლისურად _ ring finger.



ჩვენს რელიგიაში მოკეცილი სამი თითი ანუ ცერი ,საჩვენებელი და შუათითი წმინდა სამებას, ხოლო დანარჩენი ორი თითი ქრისტეს ორბუნებოვნებას-ღვთიურსა და მიწიერს გამოხატავს.

სავარაუდოდ არათითი ღვთიურს უნდა გამოხატავდეს. შესაბამისად ჩემს კითხვას "რატომ იკეთებენ საქორწინო ბეჭედს მაინცდამაინც ამ თითზე" ეს პასუხი უფრო აკმაყოფილებს, უფრო სწორედ მე გამოვთქვამ ამის ვარაუდს რადგან ქორწინება ღვთისგან დალოცვილი კავშირია.
მგონი არის ლოგიკის მარცვალი.


კითხვები მაინც დამრჩა:
რატომ ვერ მოუძებნეს სახელი ამ თითს?
თუ მოუძებნეს და "არათითი" სწორედ ის არის, მაშინ რატომ "არათითი"?
რა ის ჩვეულებრივი თითი არ არის?



პ.ს რაც არ უნდა ერქვას მე მომწონს, იმიტომ რომ ყველაზე ლამაზად მიმაჩნია ჩემს თითებს შორის.
ჰოდა იმედია ფუტკრები სილამაზეს ვერ აღიქვამენ.

Friday, October 9, 2009

ბარემ ერქვას ოცნება


ნასტასია იმედია არ ვიჩხუბებთ თუ კიდე ერთხელ მადლობას გადაგიხდი დათაგისთვის.
მე კი სანამ ოცნებების ჩამოწერას შევუდგებოდე, ვიტყვი რომ ბავშვობაში მატერიალურ საგნებზე არასდროს მიოცნებია.
ნუ, მგონი მატერიალურად არ უნდა ჩაითვალოს თუ მთელი ბავშვობა ვოცნებობდი ჩემს თოჯინას ენა ჰქონოდა და პასუხები გაეცა ჩემს მიერ დასმულ შეკითხვებზე.


"მე ვხედავ მზე" რომ წავიკითხე იმის მერე მქონდა აკვიატებად და ოცნებად ქცეული ცა სარკე ყოფილიყო და სოფელში ბებიასთან დატოვებულს მშობლები რომ მენატრებოდა, იქ დამენახა.ნასესხები ოცნება იყო.

აეროპორტში მე და მამაჩემი ველოდებოდით მის მეგობარს.
იქვე ერთი ახალგგაზრდა წყვილი კიდევ ვიღაცას.
გოგო - აუ ლაშ, რა მაგარია ხო პრაღა
ბიჭი-კიდევ სად გინდა?
გოგო-კიდევ ვენეცია
ბიჭი-კიდევ?
გოგო-პარიზი
ბიჭი-მოხარშული წაბლი?
გოგო-მეკაიფე ხო, მეკაიფე
მამაჩემი მიყურებს, იცინის და
- შენ სად გინდა?
- ინგლისი, ესპანეთი, ჩეხეთი, საფრანგეთი, ავსტრია, იტალია, მექსიკა, აშშ, ჩინეთი, ეგვიპტე, ტიბეტი გავაგრძელო?
-გერმანიას რას ერჩი?
- ჯანდაბას გერმანიაც, თუ ოცნებაა, ოცნება იყოს. არადა უბრალოდ გამომრჩა.
ხოდა ჯერჯერობით ოცნებად შეიძლება ჩაითვალოს.
მინდამოგზაურობამინდამოგზაურობა

გაზრდასთან ერთად მატერიალურმა ოცნებებმაც იმატა.
საკუთარი წიგნების მაღაზია მინდა.

და ხისსუნიანისახლი მინდა.
მგონი ეს უფრო გეგმები იყო, ვიდრე ოცნებები.
მოლაპარაკე თოჯინა და ცის სარკედ გადაქცევის რა ვთქვა, მაგრამ დანარჩენებს ასრულება უწერია თუ ძალიან მოვინდომებ.
ხო და კიდევ იშვიათად ვოცნებობ.
ერთ საღამოს გადავწყვიტე რომ მოულოდნელად მოვლენილი სიხარული უფრო დიდი ემოციებს მომცემს , ვიდრე ის დრო მომიტანს ზიანს რომლსაც ოცნებებში ვფლანგავ და..და..და...
და თამთ მორჩი წერას და შეუდექი მოქმედებას!

ვთაგავ








http://k84u.blogspot.com/ -Kate's Universe


http://dgiurebi.blogspot.com/-ბათუმელი ჟურნალისტის ბლოგი



Saturday, October 3, 2009