ჩემი ბედნიერება_შენი თავისუფლებაა

შენ არ იცი რა არის ბედნიერებაო მითხრა.
ვიცი_მეთქი

და არაო, ეგ არ არის ბედნიერებაო, შენ უბრალოდ უბედური არ ხარო.
რა საშინელი სიტყვაა უბედური.
შემცივდა.

ხოდა ეს არც ის მდგომარეობაა როცა "უბედური არ ხარ".
სწორედაც რომ ეს მაკმაყოფილებს და სწორედაც რომ ამით ვარ ბედნიერი.

ამით ვარ კარგად.
ჩემი ბედნიერება ჩემების კარგად ყოფნაა.

სხვანაიარად არ შემიძლია.

როცა ცუდად არიან, მე არც მეშინია და არც გული მტკივა.

მუცელი მეწვის ხოლმე.მუცელიიი.
ბედნიერი ვარ, რომ მაქვს თბილი საბანი.
კიდევ ის, რომ მაქვს სახლი,სადაც ღამე მძინავს.
სადაც ყოველ საღამოს ვსვამ ტკბილ ცხელ ჩაის.
რომ მაცვია ჩემი საყვარელი ფეხსაცმელი,
მიჭირავს ის ჩანთა რომელიც ყველაზე მეტად მომწონდა მაღაზიაში.
მაქვს სამსახური და ფანჯარა სამუშაო ოთახში, სივრცის საყურებლად და იმისთვის რომ ვისუნთქო.
რომ მაქვს ხელებში ძალა, ეხლა ეს პოსტი ვწერო.

წვიმის ხმის გაგონება ხომ შემიძლია ჩემი ფანჯრებს რომ უტყაპუნებს ხოლმე.

და მხოლოდ მზეს რომ არ ვხედავ.

სწორედაც რომ ბედნიერი ვარ.

რადგან არც ისე დიდი ხნის წინ მას რომ ეს ყველაფერი შესძლებოდა, ოღონდ შესძლებოდა და მთელ ამ ბედნიერებას ვთმობდი.
სულ ვუთმობდი.
უფალს ვთხოვდი წინა წამით მე, ვიდრე ის და მთელი ეს ყველაფერი მას.
ისე ვუთმობდი ვერც კი ვაცნობიერებდი, რომ ეს სურვილი თუ შესრულდებოდა, ყველაფერი ისევ მისთვის გაცილებით მტკივნეული და ცუდად იქნებოდა.

ის ალბათ ახლა იქ ბედნიერია.

თუნდაც იმით რომ მე აქ ასე ვფიქრობ.


სქოლიოზიანი ემბრიონი -ს პოსტი გამახსენდა ეხლა უცებ.

იმან_

ჩემი ბედნიერება-თავისუფლებააო.

შენ თავისუფალი ხარ, უბრალოდ უნდა იგრძნო ეს მეთქი.

და არაო შენ არ იცი რა არის თავისუფლებაო.

ვიცი მეთქი.

და არაო, მოძებნეო.

შენ ახლა უბრალოდ ბორკილდადებული არ ხარო.

ჰოოო, ცოტა დამაფიქრა.

ვეძებ თავისუფლებას და ძებნას ჩემი სურვილებიდან ვიწყებ.