ტრაგიკული ბედი თუ მარტივი გზა

ერთ-ერთ ფორუმზე გამოკითხვაში გადავაწყდი ასეთ შეკითხვას "შენი აზრით რითია მეტი პოეტი პუტანკაზე?"

ამ იუმორნარევიცინიზმით დასმულ კითხვის პასუხზე ბევრი არ მიფიქრია.
სამაგიეროდ ხშირად დავფიქრებულვარ მეძავების ბედზე.

დავიწყოთ იქედან რომ როგორც ცნობილია უძველესი პროფესიაა.
ეს ის რაც მათ შესახებ გუგული(google) დეიდამ მომიყვა:

"პირველი ქალი მეძავად ჩამოყალიბდა ქალაქურ საზოგადოებაში ,მას შემდეგ რაც განთავისუფლდა გვაროვნული წყობილების ზეგავლენისგან, შესაძლებლობა მიეცა სექს პარტნიორი თვითონვე აერჩია . პირველი "ისტორიული" მეძავის სახელი არ არის ცნობილი, მხოლოდ ბიბლიური _ძველი აღთქმიდან _ რააბი იერიჰოდან (רחב <--ივრითული, სავარაუდოდ ნიშნავს: რაავი ან რახაბი ან რაავ. ‏יְרִיחוֹ‎ _ ’Arīḥā -იერიხონ,Jericho გერმ.)

მეძავობა შემოსავლის წყარო იყო უკვე სოლონის ეპოქის ათენში. სოლონმა დაწერა კანონი ,რომელიც ავალდებულებდა მეძავს გადასახადი გადაეხადა. აქვე დავწერ, რომ სოლონი ითვლება დემოკრატიის პირველ ფუძემდებლად.

ბევრი ისტორიკოსი თანხმდება ,რომ თვითონ სოლონი ყიდულობდა ქალებს და სთავაზობდა საზოგადოებას (ეს საზოგადოება ბრბო იყო,მასა თუ პუბლიკა არ ვიცით და საზოგადოებაში მარტო კაცები არ იგულისხმება ვფიქრობ მე) მათ მომსახურეობას ერთი ობოლის( ბერძნული მონეტა _ οβολος,obolos- თუმცა წონის ერთეულიც იყო) ფასად. მან "ააშენა" პირველი საროსკიპო.

მეძავობას ათენში ჩაეყარა საფუძველი _ განვითარება კი ჰპოვა რომში , რაც ტიტუს მაკციუს პლავტუსის (ძვ. წ. 254 უმბრია - ძვ. წ. 184 რომი) - რომაელი კომედიოგრაფი) კომედიებში კარგად ჩანს.

ეს ყველაფერი თავისუფლად , მზის შუქზე ხდებოდა თუ გასაიდუმლოებული იყო უცნობია.


ბევრი ხალხის კულტურაში მეძავები განსაკუთრებული პატივისცემით სარგებლობდნენ . მაგალითად: ბუდა ინდურ ქალაქ ვაზალში მიღებულ იქნა კურტიზანების უდიდეს "უფროსად" (Spier. Life in Ancient India, XXVIII) , აბისინიაში (ეთიოოპიის არაოფიციალური სახელწოდება)მეძავები იკავებდნენ მაღალ მდგომარეობას სასახლის კარზე და არც ისე იშვიათად ხდებოდნენ ქალაქის თავები ან მთელი პროვინციიც განმგებლებიც (Combe et Tamisier. Voyage en Abyssinie, II, 116). . .


არადა 'თავიდან' არსებობდა მხოლოდ პოლიგამია , პოლიანდრია , პოლიგინია, სისხლის აღრევა ......
თავიდან კი არა 19 საუკუნეში ტიბეტში, სამხრეთ ინდოეტში და დღევანდელ ველურ ხლხებში (მაგ:შინუკები,კოხინხინები,კიუნკტები) გავრცელებულია ისეთი ცხოვრების წესი თუ კულტურა, რაც ჩვენი გადასახედიდან მეძავობაა."

სულ მაინტერესებდა რა ხდებოდა მიზეზი როცა ამ საქმეს პროფესიად ირჩევდნენ.
იძულებითი ნაბიჯი მათი ტრაგიკული ბედის გამო, სისუსტე, ფულის შოვნის მარტივი გზა თუჺრა თუ რა.
რა თქმა უნდა უკეთესი იქნებოდა პირადი ტრაგედია საერთოდ არ ჰქონოდათ, მაგრამ მირჩევნია ეს მათ ცხოვრებას დავაბრალო.
ვიდრე ის რომ "შრომის" ეს გზა გაცილებით იოლია და მოგებაც მეტია.მე მგონია რომ ეს უფრო დიდი ტრაგედიაა.
რაც არ ინდა იყოს და როგორც არ უნდა იყოს მაინც დიდი ტკივილია მათთვის ეს ყველაფერი.
ავიღოთ თუნდაც მარტო ის რომ საზოგადოებისგან ცალკე მდგომნი არიან.
მერე რა თუ ეს გზა თავად აირჩიეს.
ვიცი რომ რაღაც დოზებით ყველა ადამიანი უკმაყოფილოა საკუთარი პროფესიის, მაგრამ მეძავებისთვის რაღაც დოზები აღარ არსებობს ალბათ.
როცა მათ ვხედავ სურვილი მიჩნდება დაველაპარაკო.
ავუხსნა ის რაც ძალიან კარგად იციან და ამაზე არ ფიქრობენ, ან ცდილობენ არ იფიქრონ.
რომ მათი პიროვნული ღირსება ბევრად მეტი ღირს ვიდრე უხდიან.

შენიშვნა: არ მეცოდებიან.

შეკითხვა: "ბოზი"-სპასრსული სიტყვაა და ლამაზს ნიშნავს. მაშინ რატომ არის "ბოზი" უფრო შეურაცხმყოფელი სიტყვა ვიდრე "მეძავი"?